Charakterystyka ogólna cz. 1

Rozwój kupiectwa i zróżniczkowanie różnych gałęzi handlu i rzemiosła odbija się wkrótce na układzie miasta, a czynnik gospodarczy w znacznym stopniu nakłada na nie swe piętno. Oprócz rynku głównego, tworzą się w miejscach odpowiednich specjalne targowiska, przeznaczone dla handlu ziemiopłodami, targowiska świńskie, końskie, sienne, rybne itd. Przy rynku zwykle powstaje ośrodek, w wielkim poszanowaniu będącego, handlu towarami sukiennymi — gmach sukiennic. Poszczególne rzemiosła też rozsiadają się w określonych miejscach, tworząc pewne grupy warsztatów i kramów, nie przeszkadzając sobie wzajemnie i dobierając najodpowiedniejsze dla swego rodzaju sytuacje. Dziś, po upływie kilku wieków, w nazwach dawnych ulic, przypominają się nam ówcześni mistrzowie rzeźnicy i piwowarzy, biało-skórnicy i szewcy, piekarze i bednarze, złotnicy i kowale, rusznikarze i zegarmistrzowie itd. /W dobie obecnej władze wielomilionowych metropolii europejskich i amerykańskich spostrzegają wreszcie, że chaotyczne pomieszanie najróżnorodniejszych warsztatów produkcji przemysłowej, rozrzucenie ich po wszystkich dzielnicach miast współczesnych, bezładne łączenie domów mieszkalnych z warsztatami przemysłowo-fabrycznymi jest niesłychanym błędem z punktu widzenia i organizacji przemysłowej, i techniki i zdrowotności. Jest ono objawem owego obłędu, jaki panował w rozwoju milionowych miast XIX w. i był nacechowany brakiem ujęcia budowy miasta nie tylko w świadomą kompozycję konstrukcyjną i architektoniczną, ale choćby w pewną ramę ładu i systemu w sprawach gospodarczo-technicznych.